Heimatleed Südkiärken

Südkiärken, du min Heimatduorp,

wat häbb ick die so gän!

Un wenn ick in de Früemde sin,

denk ick: wat ist dao schön!

Wenn Fröhjaohr's treckt int Holt de Sapp,

dann gaoht vörgnögt wi üöwern Knapp.

De Gorbiek, Gaisbiek blänkt düört Grön

un usse schöne Funn

dao plansketen met blote Been

härüm wi männige Stunn.

Op'n Obsen geiht düör gröne Büsk,

dao is de Luft so rein und frisk.

Op'n Ehrenfriedhoff Michael,

dat Krüz un so viell Steen'

stimmt wehrnötig uss esse Hiärt,

wi denkt an alle gän.

Vörgiätt kenn leiwen Jungen nich,

we wiet in früende Är dao ligg.

Wi arm'n Südkiärken hebbt kenn Geld,

bi us is alles knapp -

un daoch, wi söllt Suldaoten haoll'n

un hebbt kenn Brot int Schapp.

Dat is en Sprüek ut aolle Tied -

de is bekannt jö wiet un siet.

Un usse Kiärktäönken dat löcht't

in usse Landschaft nett,

geiht man von Cappenbiärg dropp to

düör Wiesken grön un fett.

Un wat us rächt von Hiätten freit,

wi haollt hier trü op Ennigkeit.

(Elisabeth Ernst)